Plac Narutowicza nigdy nie powstał w projektowanym kształcie, zwieńczającym całe założenie przestrzenne. W obecnym układzie urbanistycznym brakuje pierzei domykającej kształt placu i nadającej mu właściwą skalę.

Stara Ochota zawsze cechowała się bogatą ofertą przestrzeni zielonych, penetrujących strefy pomiędzy pasami zabudowy. Nowy projekt Placu Narutowicza zakłada powrót do dawnych założeń i przywrócenie zieleńców o różnorodnym charakterze.

Bez brakującej zabudowy, projektowany plac jest porównywalnej wielkości do np. Placu Piłsudskie- go oraz Placu Konstytucji. Nieodpowiednia skala, oraz dominacja komunikacji nie pozwala na stworzenie poprawnej przestrzeni publicznej.

Dewastacja zieleni, którą możemy obserwować na współczesnym placu, wskazuje na konieczność kompletnego przearanżowania jego struktury. W innym przypadku może nastąpić szybki proces redegeneracji przestrzeni.

Przywracamy ramy placu z pierwotnej koncepcji, oraz projektujemy zieleniec wydzielony od węzła komunikacyjnego. Komunikacja oraz węzeł przesiadkowy zostaje zgrupowana na ulicy Grójeckiej, uwalniając przestrzeń publiczną.

Plac Narutowicza posiada charakter węzła komunikacyjnego i punktu centralnego dzielnicy zlokalizowanych na placu. Jednakże te cechy razem z narastającymi przez lata zieleńcami wyznaczają jego prawdziwy charakter i tożsamość.