Fort VIIA („Służewiec”) to punkt oporu zewnętrznego pierścienia Twierdzy Warszawa, wybudowany w latach 90. XIX w. W okresie powojennym punkt oporu stał się własnością wytwórni filmowej „Czołówka”, która dała początek Polskiej Kronice Filmowej. Obecnie tereny te pozostają zaniedbane i porastają coraz bujniejszą zielenią. Projekt zakłada stworzenie budynków mieszkalnych z usługami w parterze jako swoistej „ramy” fortu, oraz „obudowy” alei Lotników, ulicy Puławskiej oraz ulicy Modzelewskiego. Okoliczna, luźna zabudowa nie tworzy pierzei ulic, dopiero ostatnie inwestycje przejawiają dążenie do uporządkowania przestrzeni.

Budynek przy skrzyżowaniu alei Lotników i Modzelewskiego projektowany był z myślą o zaakcentowaniu skrzyżowania – stąd dominanta w postaci jedenastokondygnacyjnej wieży. Wysokości zmieniają się, fasada jest podzielona wizualnie niższymi częściami, dzięki czemu przełamana została monotonia długiej elewacji. Od strony fortu elewacja uskakuje pod różnymi kątami – jest to nawiązanie do brył obiektów obronnych a jednocześnie zapewnia widoki na zieleń i eliminuje możliwość zaglądania w okna sąsiadom. Materiał elewacyjny, czerwona cegła, to odniesienie do tradycyjnego budulca Twierdzy Warszawa, mimo, że sam Fort VIIA jako jeden z późniejszych, został zbudowany z betonu.